Med hjartet på rette staden
(aftenposten valgtest)
Som forventa, ytterst gledeleg, og i samsvar med mi førehåndstemming tidlegare i sommar, viser denne rubrikken at det raud-grøne regjeringsalternativet er Marves politiske preferanse (visstnok eit ord kun ein fjerdedel av den norske befolkninga kan forklare) etter årets valg. Merkelig nok prøver KrF å feste korset på buksebeinet og rive meg ned i avgrunnen. Triveleg nok kastar RV ut sigden og inviterar meg til ein svært hyggeleg væpna revolusjon. Kanskje er det alle bordbønnene frå barndommen som får meg til å slynge ut litt sympati i den kristne retninga, medan det er den opprørske trangen til å fantasere om bomber og granatar som får meg til å sjå rødt.
Vær så snill, ikkje la FrP breie seg på tinget og la for Guds skuld ikkje Carl I Hagen bli aktuell som statsminister. Eg har gode kompisar som flyktar landet om så skjer, og gode kompisar er sanneleg ikkje enkelt å få fatt i.
<< Home |